Tracisz już siły i cierpliwość do swojej pociechy? Masz wrażenie, że mimo starań dziecko nie słucha? Okazuje się, że rozwiązania tego problemu szuka wielu rodziców. Jako dorośli często zapominamy o tym, że dziecko to mały człowiek, który ma swoje uczucia, pragnienia i potrzeby, dlatego nie będzie wykonywało naszych poleceń jak marionetka. Dziecku musimy dać przestrzeń na odczuwanie własnych emocji tych dobrych jak i tych złych. Świat uczuć jest wielobarwny, a my jako przewodnicy powinniśmy pomóc małemu człowiekowi odczytywać i kontrolować swoje emocje.
Dzieci w różnym wieku mają odmienne potrzeby i zainteresowania. Małe dziecko będzie bardziej skupiało uwagę na otaczający go świecie, a nie na słuchaniu rozkazów i nakazów od rodziców. Dlatego często widzimy dwulatka biegnącego do obranego przez siebie celu, który nie słucha poleceń opiekunów. Ciekawy świata i nowych doznań za nic ma sobie oddanie łopatki zabranej koledze, czy wyjście z basenu w Aquaparku kiedy o to prosimy. Najprościej mówiąc zbyt duża ilość bodźców może rozpraszać dziecko i powodować, że jest ono rozkojarzone i nie może skupić swojej uwagi na wysłuchaniu nas. W przypadku starszych pociech problemy w komunikacji mogą powodować: stres i emocje zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Zdenerwowani i zmęczeni po całym dniu pełnym emocji mamy mniej cierpliwości do prowadzenia rozmów i negocjacji z dzieckiem, a ono nie ma ochoty na wysłuchanie naszych próśb i wymagań.
1. Nawiązać kontakt wzrokowy – gdy mówimy do dziecka najlepiej przykucnąć tak, żebyśmy mieli oczy na tym samym poziomie co nasza pociecha, łapiemy z nią bezpośredni kontakt wzrokowy. Dziecko nie może być skupione na innej czynności niż rozmowa i słuchanie.
2. Odpowiedni ton głosu - nie możemy do dziecka krzyczeć, mówić podniesionym głosem. Ton głosu powinien być zniżony, ale stanowczy.
3. Dotrzymywanie słowa – jeśli obiecujemy coś dziecku to musimy dotrzymywać słowa, tak samo musimy pilnować i przestrzegać wyznaczonych zasad. Dziecko czuje się pewniej, gdy zna reguły panujące w jego otoczeniu. Dotrzymując danego mu słowa budujemy więź i zaufanie, dodatkowo dziecko wie, że jesteśmy konsekwentni i nie rzucamy słów na wiatr.
4. Tworzenie więzi – spędzanie wspólnego czasu, jest bardzo ważne w budowaniu dobrej relacji z dzieckiem. Dodatkowo podczas wspólnej zabawy, czy rodzinnych wakacji nad morzem możesz lepiej poznać swoją pociechę, zaobserwować jak radzi sobie z emocjami w różnych sytuacjach dnia codziennego oraz podpytać o jego relacje z rówieśnikami.
5. Rozmowa – nie rozmawiaj z dzieckiem w nerwach i złości, kiedy emocje opadną warto przedyskutować z nim jego niewłaściwe zachowanie i zapytać dlaczego nie reaguje na nasze słowa. Podczas tej rozmowy staraj się podsunąć dziecku rozwiązanie lub sposób w jaki może zareagować w podobnej sytuacji.
Rozmawiając z dzieckiem, które nas nie słucha i lekceważy często wydaje nam się, że robi to specjalne, aby sprawić nam przykrość. Przyczyn takiego zachowania może być jednak wiele i powinniśmy zastanowić się jak pomóc sobie i dziecku w poprawieniu naszej komunikacji. Wychowanie to trudna sztuka, która stawia przed nami wciąż nowe wyzwania. Mimo tego, że często wątpimy w swoje umiejętności rodzicielskie i miewamy gorsze chwile, uśmiech dziecka wszystko nam wynagradza, napawa nadzieją i siłą do dalszego działania.