Etap dojrzewania jest trudnym okresem w życiu każdego człowieka. Zmienia się w tym czasie nie tylko ciało, ale również potrzeby i poglądy na otaczający świat. Nastolatkowie w tym czasie często doświadczają silnych wahań nastroju, zmian w sposobie postrzegania siebie, a także dążenia do niezależności emocjonalnej. Zaczynają kształtować swoją tożsamość poprzez eksperymentowanie z różnymi rolami społecznymi, grupami rówieśniczymi oraz wartościami. Nastolatkowie dążą do większej niezależności od rodziców i opiekunów oraz do podejmowania własnych decyzji. Mogą doświadczać presji społecznej związanej z wyglądem, osiągnięciami w szkole, zachowaniem oraz przynależnością do grupy rówieśniczej. Tak duże zmiany zachodzące podczas etapu dojrzewania mogą generować wiele problemów i trudności w wychowaniu dziecka, miedzy innymi takie jak niechęć chodzenia do szkoły.
Każdy nastolatek przechodzi przez zmiany w okresie dojrzewania indywidualnie, więc nie ma jednoznacznych reguł, jak powinien przebiegać ten etap. Ważne jest zapewnienie mu wsparcia i zrozumienia, a żeby to zrobić musimy poznać najczęstsze przyczyny braku chęci chodzenia do szkoły:
Gdy pojawia się niechęć chodzenia do szkoły rodzic powinien jak najszybciej zareagować. Rozmowa z naszym dzieckiem to pierwszy krok w rozpoznaniu problemu. Gdy poznamy powód niechęci chodzenia do szkoły, możemy przystąpić do oceny sytuacji, czy damy radę pomóc dziecku, czy musimy poprosić o pomoc specjalistów. Oto kilka sugestii, jak radzić sobie w sytuacji kiedy dziecko nie chce chodzić do szkoły:
Zasadnicze jest porozmawianie z dzieckiem, aby zrozumieć, dlaczego nie chce chodzić do szkoły. Bądź otwarty i empatyczny, słuchając jego obaw i rozterek. Niech poczuje, że może Ci zaufać i swobodnie się wygadać.
Razem z dzieckiem spróbujcie zidentyfikować przyczyny jego niechęci do szkoły. Czy to związane z trudnościami w nauce, problemami emocjonalnymi, trudnościami z kolegami, czy może czymś innym.
Jeśli trudności w nauce są przyczyną problemu, rozważcie zapewnienie dodatkowego wsparcia edukacyjnego, takiego jak korepetycje czy specjalne programy nauczania.
Jeśli nastolatek boryka się z problemami emocjonalnymi, takimi jak lęk czy depresja, konieczne może być uzyskanie pomocy od profesjonalisty, takiego jak psycholog czy terapeuta. W takiej sytuacji możecie skorzystać z pomocy pedagoga i psychologa szkolnego.
Pomóż dziecku znaleźć pasję lub zainteresowania, które mogą go motywować do chodzenia do szkoły. To może być np. udział w klubach szkolnych, zajęciach pozalekcyjnych czy wolontariacie.
Jeśli trudności w szkole wynikają z problemów społecznych, takich jak napięcia z innymi uczniami, warto poszukać sposobów na poprawę relacji społecznych. Skonsultuj się z wychowawcą klasy i innymi rodzicami, wspólnie możecie osiągnąć wiele sukcesów wychowawczych, na przykład organizując wycieczkę integracyjną do Aquaparku czy centrum rozrywki, która pomoże dzieciom zintegrować się nie tylko w środowisku szkolnym.
Niezależnie od przyczyny niechęci chodzenia do szkoły, kluczowe jest zapewnienie wsparcia i zrozumienia dla dziecka oraz podjęcie działań mających na celu rozwiązanie jego kłopotów. Jeśli problemy są poważne, warto skonsultować się z pedagogiem szkolnym, psychologiem dziecięcym lub terapeutą, którzy mogą zaproponować dalsze kroki i dostosować strategię do konkretnych potrzeb dziecka. Odnalezienie swojego miejsca w grupie rówieśniczej, dobre relacje w szkole z nauczycielami i uczniami są bardzo istotne w życiu naszych pociech. Każde dziecko powinno mieć osobę, która go wspiera i rozumie. Postarajmy się zatem sprawić abyśmy to my - rodzice - byli tymi właśnie osobami. Dlatego tak istotne jest budowanie więzi z dzieckiem już od najmłodszych lat. Wspólne spędzanie czasu, rozmowy, dzielenie swoich pasji to wszystko buduje pozytywne relacje z dzieckiem. I choć nasze pociechy nie potrzebują już tak dużo opieki i stają się samodzielne w czynnościach codziennych warto pamiętać, że dalej potrzebują wsparcia emocjonalnego.